Na 9 maanden van een perfecte zwangerschap, toekomst plannen en alles voorbereid, werd onze zoon Owen in mei 2023 geboren.

Volgens de gynaecoloog en verloskundige verliep de bevalling  zonder problemen, maar opeens, paniek, traumatische bevalling. Onze zoon werd levenloos geboren, lang gereanimeerd, geintubeerd en met NICU ambulance naar een academische ziekenhuis gebracht. Daar werd ons verteld dat hij lang zuurstof te kort had en daardoor enorm hersenschade had opgelopen. In andere woorden, onze zoon zou niet kunnen leven en de dag daarna kwam hij te overleden in onze armen.

Wat is er gebeurd? Wij waren in shock… Na het onderzoek bleken er meerdere medische fouten/ inschattingen gemaakt te zijn, waardoor onze zoon te lang zuurstof te kort heeft gehad en dit zijn leven heeft gekost.

En dan, zit je thuis, kraamvrouw, hormonen, nachtmerries, woede, frustratie, kant en klare kamer, rauw, gemis en alles tegelijkertijd. Hoe komt je eruit? En samen als partners? Waar te beginnen? Wat is goed en wat is fout?

Ik ben door een vriendin bij deze stichting terechtgekomen en meegedaan aan de Rouwkost Run. Dit was erg pittig maar  bijzonder en mooi te zien hoe binnen het verdriet en gemist ook ruimte is voor hoop en geluk.

Iedereen heeft een ander verhaal maar wat wij voelen is hetzelfde. Wij zijn degene die elkaar beter begrijpen en daardoor mijn motivatie om maatje bij dit prachtige project te worden en mensen in dezelfde vreselijk situatie te ondersteunen.