Op 1 september 2022 werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. De politie stond aan de deur met de mededeling dat Laura, mijn toen 15-jarige dochter, dood was. Dat waar ik het jaar daaraan voorafgaand altijd bang voor was geweest, was realiteit geworden. Het leek juist beter te gaan. We waren er nog lang niet, maar wij (en ook haar behandelaren) zagen duidelijk vooruitgang. We denken te weten wat op dat moment de trigger was, maar haar zelfdoding kwam voor ons toch heel onverwacht. We hadden nog zoveel hoop om Laura, met ondersteuning van de hulpverlening, door de pubertijd heen te loodsen.

Na het overlijden van Laura ben ik op zoek gegaan naar iets of iemand om mee in gesprek te gaan. Helaas kon ik niks vinden dat aansloot bij waar ik op dat moment behoefte aan had. Waar had ik dan behoefte aan? Dat wist ik zelf eigenlijk ook niet. Als ik al iets vond dan moest ik een concrete vraag hebben en die had ik niet. Gelukkig had ik nog erg goed contact met de behandelaar van Laura en kon ik bij haar simpelweg van mij af praten. Ook al hield zij mij steeds voor dat ik de moeder was en dat het voor mij veel erger was, bij haar vond ik herkenning. Ik had het geluk dat de behandelaar en ik beiden behoefte hadden aan dat contact en dat we op deze manier over onze twijfels, verdriet en over Laura konden praten. Niet iedereen heeft zo’n gesprekspartner. Dat is voor mij de reden geweest om mij aan te melden voor het maatjesproject. Ik zou graag die praatpaal willen zijn voor iemand in een soortgelijke situatie. Elke situatie is anders, maar de vragen, de twijfel, het verdriet… dat is er bij iedereen. Bij zelfdoding komt er nog eens bij dat er vaak een taboe op rust. Mensen gaan je ontlopen. Anderen zoeken je juist op. Helaas niet om je te ondersteunen maar uit sensatiezucht. Gelukkig waren er ook genoeg mensen die er wel écht voor ons waren.

Ik ben er graag voor je in welke vorm dan ook. Om gewoon even van je af te praten of ervaringen uit te wisselen. Samen bespreken we waarmee ik je kan helpen, bijvoorbeeld tijdens een wandeling. Een videogesprek behoort natuurlijk ook tot de mogelijkheden. Met mijn man spreek ik altijd Spaans, waardoor het voor mij geen probleem is om in het Spaans met je te spreken.